Siyonist işgal rejiminin Gazze Şeridi’ne yönelik saldırısından hemen sonra işgalcinin iç ve dış hedeflerini, amaçlarını; Filistin, bölgesel ve uluslararası düzlemde neyi amaçladığını gözlemlemek (ve tespit etmek) mümkündü. İsrail, bu saldırıya karşı siyasi duruşun bu saldırıyı sınırları aşan sonuçlar doğurabilecek hale getirebileceğini çok iyi biliyor.

Siyonist işgal rejiminin Gazze’ye yönelik saldırılarının başında partiyle ilgili, askeri ve siyasi bir dizi hedefleri kesişmiştir. Bunun başında Siyonist savaş aygıtının gerçekleştirmek istediği hedef geliyor. O da, birkaç gün Gazze’nin çevresindeki Yahudi yerleşim alanlarına sokağa çıkma yasağı uygulayan ve işgalciye yeni bir güç dengesi dayatan direnişe ağır bir bedel ödetmekti. Çünkü direnişin bu tavrı, Yahudi yerleşimcilerin içine korku ve endişenin hâkim olmasına neden olmuş ve bütün dünya bunu seyretmişti. 

İsrail askeri kurumu direnişe ait Gazze’deki hedef bankasını sürekli yenilemekte, fırsatı yakaladığında da onları hedef almakta, ağır darbeler indirmektedir. Özellikle de askeri hedeflere göz açtırmamaktadır. İster direnişin füze imkânı olsun, ister tüneller olsun ve ister başka hedefler. İşgal ordusu direnişe ait bu yerleri hedef almak amacıyla aniden çatışmayı tırmandırmak için her türlü fırsatı değerlendirmektedir. Fakat bu kez daha önceki ani saldırılardan daha ağır ve daha acıtıcı darbeler indirdi. 

Önümüzdeki seçimlere hazırlanan ve o zaman kurulacak muhtemel hükümetin başkanlığı için mücadele eden başta şimdiki Başbakan Yair Lapid olmak üzere siyasiler, baş rakipleri olan Benyamin Netanyahu’ya karşı belki bir daha ellerine geçmeyecek bir fırsatla karşı karşıya olduklarını gördüler. O nedenledir ki İsrail’deki kimi siyasiler bu savaşın temelde Lapid’in direktif ve arzusuyla meydana geldiğini, bunu da hükümetinin istikrarı ve gelecekteki seçimi kazanmak için yaptığını ifade edip bu konuda onu suçluyorlar.

Siyonist işgal rejiminin Gazze saldırısı gösterdi ki, işgal rejimi Başbakanı Laped saldırı kararı alırken, saldırıya karşı direnişin Gazze’ye paralel yerleşkelere füze atarak karşılık vereceğini, ya da en fazla Gazze’nin kuzeyine düşen Askalan ve Asdud’a füze atacağını, İsrail ordusunun da buna misilleme olarak bazı direniş mevzilerini bombalayacağını ve meselenin bir iki gün içinde kapanacağını düşünüyordu…

İşgalcinin daha önceki saldırılarında fazla görülmeyen daha kapsamlı bir iç uzlaşı için çaba içine girmesi tuhaf değildir. İşgal hükümeti, seçim için geri sayım başlarken ve buna bağlı olarak iç kutuplaşmalar büyürken siyasi ve partisel desteği geri almaktan geri durmadı. Buna karşılık işgal rejiminin gizli tutmadığı bir hedefi daha vardı. O da direnişin arkasında duran Filistin konsensüsünü dağıtmak, direniş gruplarından sadece İslamî Cihad ile savaşmak ve diğer gruplara ilişmemekti. Fakat (oyunun farkında olan) direniş güçleri işgale karşı tek yumruk şeklinde karşı koymak için ortak operasyon odasında uzlaştılar. Bu şekilde düşmanın planını suya düşürdüler. 

Filistin Enformasyon Merkezi