Ancak bu rejimin kasıtlı olarak görmezden geldiği gerçek şu ki, İslami Cihad hareketi tek başına caydırıcılık gücünü elde edebilmiştir. Hamas liderliğindeki direniş gruplarına karşı geçmişte ateşkes anlaşmaları yapıldıysa, ancak son savaşta İslami Hareket buna muvaffak olmuştur.  Cihat tek başına böyle bir duruma ulaşmayı başardı ve bu açıdan bakıldığında, ilan edilenin ve propagandanın aksine üç günlük savaşın sonucu, özellikle bu hareket Tel Aviv'i zorladığı için bu rejime pek faydalı olmadı. Sonuçta Siyonist Rejim, Filistin İslami Cihat hareketi liderlerinden Halil Avade'yi de bu savaş sonucu serbest bırakmak zorunda kaldı. 

En önemlisi, bu savaş sırasında dünya kamuoyuna Yair Lapid'in gerçek yüzü daha net bir şekilde gösterildi.Daha önce Lapid, medya ve gazetecilik alanındaki askeri deneyim ve faaliyet eksikliği nedeniyle diğer sağcı şahsiyetlerden ve siyasilerden farklı olduğu izlenimini bırakmıştı, ancak bu savaş sırasında Netanyahu ve diğer sağcı şahsiyetlerden farkının olmadığını, aynı zamanda onlardan daha kötü olduğunu ortaya çıkardı.  Lapid'in doğrudan emriyle yürütülen bu savaşta 15'i çocuk olmak üzere 45 kişi şehit olmuş, çoğu çocuk 360 kişi yaralanmış ve binden fazla yerleşim birimi yıkılarak sakinlerini evsiz bırakmıştır.

Yüzölçümü 350 kilometreden fazla olmayan Gazze'de yaklaşık iki buçuk milyon insanın yaşadığı ve yüksek nüfus artışı nedeniyle çoğunun çocuk ve genç olduğu düşünüldüğünde, sivil ve silahlı olanları birbirinden ayırmak zor ve imkansız. Bu nedenle Siyonist rejimin bu bölgedeki herhangi bir askeri harekatı, her zaman savaş suçlarının işlenmesini de beraberinde getiriyor.

Bu açıdan bakıldığında, aşırılıkçı ve yerleşimci Siyonistler arasında popülaritesinin artmasına neden olabilecek ve Siyonistlerin iç siyasi denklemleri açısından  Lapid kendisini bu savaşın galibi olarak görse de, özellikle dünyadaki konumu, Lapid'in farklı bir yüze sahip olduğunun ortaya çıkmasıyla değişti. Şimdi de  Netanyahu'dan daha çok zarar verici bir siyasi karakter olduğu ve bu açıdan bakıldığında Gazze'deki son üç günlük savaş, rejimin Lübnan'ın güneyindeki Kana kampına saldırısı ile aynı sonuçları Lapid'e getireceği görüldü.

Siyonist güçlerin askeri bütçeyi artırmak için Lapid'i bu savaşa sürüklemiş olma ihtimali de vardır ki bu, rejimin son savaşın başlangıcındaki rolünü ve bundan kaynaklanan sorumlulukları kanıtlayan bir başka açık delilidir. Siyonist Rejim propaganda yaklaşımında iddialara ve bu yöndeki söylentilere rağmen, bu savaşın sonuçları bu rejime çeşitli şekillerde zarar verdi: askeri açıdan bakıldığında, İslami Cihat hareketi tek başına yeni bir caydırıcı güç elde edebildi ve ateşkesi Siyonistlere kabul ettirdi. 

Ahlaki ve etik  olarak da Lapid bu savaşı tamamen kaybetmiş ve eli sivillerin, özellikle de Filistinli çocukların kanına bulanmış ve Lapid'in Netanyahu'nun diğer yüzü olduğu anlaşıldı. Siyasi olarak bu savaş Lapid'in de asıl karakterini ortaya koydu. Bunun sonucunda ortaya çıkan katliamlar bu bağlamda önemli bir kanıttır. Biden hükümetinin bu rejime verdiği destek, Demokrat hükümetin imajını daha da zedelerken, daha önce bu rejimle ilişkilerin normalleşmesinin, bu rejimin politikalarının ayarlanmasına yol açacağını ilan eden uzlaşmacı Arap ülkelerini de utandırdı. 

parstoday