YDH'nin haberine göre, Kahire’de dün gerçekleştirilen "Filistin Zirvesi" başlıklı olağanüstü Arap Birliği toplantısı, somut bir sonuç alınamadan sona erdi.

Zirvenin beş hafta süren hazırlık süreci boyunca, Gazze’deki savaş tehdidi, Filistinlilerin zorla yerinden edilmesi ve Batı Şeria’nın ilhakına yönelik tehlikeler karşısında güçlü ve birleşik bir duruş sergileneceği yönünde beklentiler yüksekti. Ancak, sürecin sonunda bu beklentilere karşılık veren somut kararlar alınamadı.

El-Ahbar gazetesine konuşan kaynaklara göre, geniş çaplı umutlarla başlayan zirve, beklentileri karşılamayan zayıf sonuçlarla noktalandı. Zirvenin taşıdığı öneme rağmen, özellikle Cezayir, Tunus ve Fas gibi Mağrip ülkelerinin katılım göstermemesi, Arap dünyasındaki Filistin meselesine yönelik yaklaşımlardaki derin farklılıkları gözler önüne serdi.

Arap liderler, Filistin davasına destek verdiklerini açıklamalarına rağmen, Körfez ülkelerinin düşük düzeyde katılım göstermesi ve liderlerin açıklamalarındaki tutarsızlıklar nedeniyle toplantı, Mısır’ın umduğu kadar güçlü bir duruş sergileyemedi. Körfez ülkelerinin tutumu, özellikle zirvede temsil edilmeyen Hamas’a yönelik mesafeli bir yaklaşım olarak yorumlandı. Hamas’ın toplantıya davet edilmemesi, Batı’nın benimsediği politikalara paralel bir şekilde, hareketin meşru bir taraf olarak kabul edilmek istenmediğini ortaya koydu.

Arap ülkelerinin resmi açıklamaları, Filistin Yönetimi lideri Mahmud Abbas’a verilen desteğin ötesine geçmezken, bazı Arap ülkelerinin oluşturmak istediği yeni siyasi düzen içinde Hamas ve diğer direniş gruplarına yer verilmediği netleşti.

Öte yandan, Katar Emiri Temim bin Hamad es-Sani’nin, Filistin halkının korunması ve zorla yerinden edilmelerinin önlenmesi için somut adımlar atılması gerektiğini vurgulaması dikkat çekti. Zirvede alınan kararların İsrail’in ihlallerine karşı yeterince güçlü olmamasına yönelik eleştirilerini açıkça dile getirdi.

Görüşmelerin büyük bölümü, sonuç bildirgesinde de yer alan ve "Gazze’nin geleceğine ilişkin Mısır planı" olarak anılan öneri üzerinde yoğunlaştı. Bu plana göre, altı ay süreyle Gazze Şeridi’ni yönetecek ve yardımların dağıtımını denetleyecek gruplardan bağımsız bir komite kurulması, ardından Filistin Yönetimi’nin bölgeye tam olarak geri dönmesi öngörülüyor. Ayrıca, güvenlik aygıtlarının tek bir çatı altında toplanması hedeflenirken, Filistin güvenlik güçlerinin Mısır ve Ürdün’de eğitim almasını içeren prosedürler de planın bir parçası olarak sunuldu.

Sonuç bildirgesi dört temel maddeye odaklandı:

1. Filistinlilerin zorla yerinden edilmesine karşı çıkılması,
2. Gazze’nin yeniden inşa sürecinin desteklenmesi,
3. Filistin Yönetimi’nin güçlendirilmesi,
4. İki devletli çözümün barış için tek yol olarak vurgulanması.

Ancak bu başlıkların uygulanmasına dair somut mekanizmalar belirtilmediğinden, bildirge, Filistin davasını etkileyebilecek ciddi adımlardan ziyade diplomatik söylemlerle sınırlı kaldı.

Bildiride, İsrail’e yönelik siyasi veya ekonomik yaptırımlara dair herhangi bir kararın yer almaması, zirvenin stratejik bir vizyondan yoksun olduğunu gösterdi. Arap ülkelerinin hâlâ desteklediği iki devletli çözüm formülü ise, İsrail’in genişleyen yerleşim politikaları ve Tel Aviv yönetiminin bağımsız bir Filistin devleti kurulmasına yönelik müzakere sürecini reddetmesi nedeniyle giderek daha fazla engelle karşı karşıya.