Ancak Riyad- Tahran ilişkilerinin sıcak bir hal alması bu amaca ulaşılmasını Siyonistler için çetrefilleştirdi. Bu durumun ise Siyonist elebaşısı Binyamin Netanyahu'ya zarar vereceği bildirilmektedir. 

New York Times gazetesi bir makale yayınlayarak şunları yazdı: "Siyonist rejimin liderleri yıllarca İran'ı varoluşsal bir tehdit olarak gördüler ve Suudi Arabistan'ı potansiyel bir ortak olarak gördüler ve Riyad ile resmi ilişkiler kurmaya Suudilere yaklaşabilmeyi umdular. İran ve Suudi Arabistan'ın yakınlığının haberi ise Cuma günü işgal altındaki topraklarda şaşkınlık, endişe ve içe dönük sorgulamalarla karşılandı. Ayrıca, bu durum, Başbakan Binyamin Netanyahu liderliğindeki kabinenin politikaları üzerindeki derin iç bölünmelerden kaynaklanan tehlike payını da şiddetlendirmiş durumda.  Ve görünüşe göre kendisini uzun süredir İran'la savaşmak için en nitelikli şekilde hazırlayan ve Suudi Arabistan'ı etkileyebileceğini düşünen İsrail lideri olarak kendini sunan Netanyahu bu anlaşmaya çok daha fazla şaşırmış durumda ve İran'a karşı bölgesel bir güvenlik ittifakı oluşturmada  da büyük bir umutsuzluğa kapılmıştır. Bu ittifakın başarısızlığı, Orta Doğu ülkelerinin İran'ın izolasyondan ve Tahran'a muhalefetten çok az şey kazandığını düşündüklerini gösteriyor. Siyonist Rejim İsrail, İran'ı ve onun nükleer silah programını, varlığını sürdürmesi için bir tehdit olarak görüyor. Ancak Suudi Arabistan'ın kararı, İran'ın Fars Körfezi'ndeki komşularının da  Tahran'la etkileşim içerisinde olması gerektiğine inandıklarını hatırlattı.

Bu algılar ve kıvılcımlar aynı zamanda Siyonist rejimin iç krizini ateşleyen bir durumu da ortaya çıkarmıştır. Siyonistler şimdi de kabinenin yargı üzerindeki kontrollerini artırmaya yönelik tartışmalı önerisi karşısında çaresiz durumdalar. Hem kabinedeki hem de muhalefetteki politikacılar için mevcut durumun anlamı, bu iç kargaşanın dikkatleri İran gibi daha acil endişelerden başka yöne çevirme riski taşıdığı anlamına geliyor.

Böyle bir ortamda İran-Suudi Arabistan anlaşması, Netanyahu için  özellikle de travmatik olarak değerlendirilmelidir. Yıllarca dış politikadaki iki ana hedefi, İran'ın tecrit edilmesi ve Siyonist rejimi hiçbir zaman tanımayan Suudi Arabistan ile ilişkilerin normalleştirilmesi olan rejim şimdi de iki amacının hedef tahtasında oturan aktörlerin birleştiğini görüyor.  Analistler, Suudi Arabistan'ın kararının zamanlamasının Aralık ayında yeniden iktidara gelen Netanyahu ile çok az ilgisi olduğuna inanırken, bu durum rakiplerinin onu dış politikada zayıf olarak gösterme fırsatı sunuyor. Sosyal ağlarda yayınlanan bir gönderide muhalefet lideri Yair Lapid ise, "Suudi Arabistan ile İran arasındaki anlaşma, İsrail kabinesinin dış politikasının tam ve tehlikeli bir başarısızlığıdır. İşinizi bitirmek yerine bütün gün yasal cinnetler geçirdiğini zaman işte  böyle olur."Anlaşmanın yapıldığı zaman içerisinde İtalya'da bulunan Siyonist elebaşısı Binyamin Netanyahu hemen resmi bir açıklama yapmadı ve ofisi de yorum taleplerini reddetti. Ancak haberlerde adı açıklanmayan ve Netanyahu olduğuna inanılan üst düzey bir Siyonist yetkili, başbakanla seyahat eden gazetecilere, Aralık ayında istifa eden Lapid kabinesinin İran ile Suudi Arabistan ilişkilerinin ısınmasından sorumlu olduğunu açıkladı.

parstoday