Hep bir hayalim vardı. Ümmetin dağınıklığını gideremiyoruz, kutsanmış ulusal sınırlara dokunamıyoruz. Ama ümmetin göz bebeği Kudüs için her ırk ve mezhepten katılımın olduğu bir ordu teşkil edemez miyiz?
Bu silahlı kuvvetimiz tek bir yerden komuta edilerek bütün cephelerimizin yardıma yetişemez mi?
Ve şehid Kasım Süleymani’nin şehadeti ile O’nu daha iyi tanıyınca gördüm ki evet, böyle bir ordu kurulmuş! başında da Serdar var. Birinci vazifesi Kudüs’ü kurtarmak olduğu için adına “Kudüs Gücü” denilmiş ama Afganistan’dan Bosna’ya Karabağ’dan Yemen’e Bağdat’tan Beyrut’a Gazze’den Şam’ı şerife kadar her yerde kahramanca savaşmış, zaferler kazanmış bir ordu kurulmuş.

Bu orduda Arap, Fars, Kürt, Türk, Peştun, Arnavut, Boşnak ümmetin her ırkından ve mezhebinden birlikler var, ama komutan bir tane. Cepheler onlarca, birlikler muhtelif, ama Başlarında Serdar Süleymani…

Serdar’ın savaştıkları da maalesef aynı çeşitlilikte; Siyonisti, Ortodoksu, Katoliği ve işbirlikçi Kürdü, Türk’ü, Farsı, Arabı!Onların da komutanı kim bilmiyorum ama merkez Telaviv.

Başta Mescidi Aksa ve Haremeyni Şerifeyn olmak üzere bütün mukaddesatımızı Küresel Siyonizmin tasallutundan kurtarmak için cihad başlatan direniş cephesine karşı en çetin savaş Bilad-ı Şam da verildi. Çünkü Bilad-ı Şam Siyonizmin kalbine ve beynine en yakın yer ve en büyük tehdit idi. Lübnan’da olduğu gibi Golan’dan başlatılacak bir işgali bitirme operasyonunun nerede ve nasıl  biteceği kestirilemiyordu. Hamas, Hizbullah ve Suriye ordusu Şehit Serdar komutasında İşgal rejimini haritadan silebilirdi.

Siyonist rejimin güvenliği ve ömrünü uzatmak için Telaviv merkezli bir senaryo uyduruldu. Güya Şam rejimi, Müslüman kardeşlerimizi rehin almış(!) Rejimi yıkıp rehineleri kurtarmamız bizlere farz(!) Ümmetin diğer  coğrafyalarında özellikle Amerikan üslerinin olduğu bölgelerde Müslüman kardeşlerimiz tam ve mükemmel bir hürriyet içinde iken Suriye halkı esaret altında…! Suud, BAE, Bahreyn, Mısır ve diğer ülkelerdeki Müslümanlar Ömer’ler (ra) tarafından yönetilirken(!) sadece Suriye Yezid aleyhillanenin yönetiminde(!)  

Allahu Ekber! nidaları ve 80 küsur ülkenin desteği ile başlatılan “rehine kurtarma operasyonu”  rehinelerin önemli bir kısmının ölümü, bir kısmının yaralı, aç ve sefil, bir kısmının muhacir olması, kadınların çoğunun namus ve iffetlerinin çiğnenmesi fiyaskosu ile sonuçlandı.
Ama rejim dimdik ayakta! Sözde kurtarıcılar, şimdilerde rejimle el sıkışma, hatta kucaklaşma telaşındalar. Ölen öldü! bari mali kayıpların telafisi ve yıktıkları yerlerin ayağa kaldırılması için ihale kapalım derdindeler. Muhtemelen bu ahlaksızlık ve ilkesizliği de “kardeş Suriye’yi imar ettik” diye pazarlayacaklar.

Sonuç itibariyle şimdiye kadar olduğu gibi Siyonistler kazdıkları kuyuya düştüler. Direniş büyüdü, çeşitlendi, güçlendi, saha tecrübesi arttı. İşgal rejimi biraz mühlet kazandı o kadar… (Emin Güneş - Hürseda)